The Sensualist చాలా భిన్నమైన రస్కిన్ బాండ్ పుస్తకం. పేరు సూచించినట్టూ, పుస్తకం హెచ్చరించినట్టూ ఇదో (సెన్సేషనల్) బాండ్ పెద్ద కథ. తల్లి తండ్రుల ప్రేమ దక్కని ఓ డబ్బున్న పిల్లవాడి కథ. బాండ్ మార్కు అందమైన ప్రేమకథో, అత్భుతమైన హిమాలయాల నేపధ్యమున్న ఏ పిల్లల కథో కాకుండా, చిన్నవయసులోనే పొందకూడని అనుభవాల బారిన పడి 'అందమైన బాల్యాన్ని ' కోల్పోయిన ఓ 'చెడిపోయిన' ఓ మామూలు మగవాడి కథ.
రస్కిన్ బాండ్ రచనలు చేస్తున్న కొత్తలో భారత దేశపు ప్రముఖ 'సరసమైన పత్రిక' డిబొనైర్ లో ఓ మూడు నాలుగు సంచికలకు సరిపోయినంత ధారావాహిక గా వచ్చిన ఈ కథ చాలా పాతది. అప్పట్లో అంటే - ఎమర్జెన్సీ రోజుల్లో, (1975-76) ఇలాంటి అనైతికమైన బూతు కథ రాసినందుకు జైలుకెళ్ళాల్సిన పరిస్థితి కూడా వచ్చింది రచయితకు. అయినా అప్పటి ఇలస్ట్రేటెడ్ వీక్లీ, విజయ్ టెండూల్కర్, నిసిం ఎళికీల్ తదితర ఉద్దండ పాత్రికేయ, రచయితా మిత్రులు నైతిక, న్యాయ మద్దతు ఇవ్వడం వల్ల ఆ కేసు నుండి బయట పడగలిగాడు ఈ పెద్ద మనిషి.
ఓ గొప్ప రచయిత, తన రచనల్లో ప్రముఖంగా పిల్లల స్కూలు పుస్తకాల్లో చేర్చగల అత్భుత గాధల్నీ, పాత కాలం కబుర్లని రంగరించి రాసిన పుస్తకాలనీ, అవే చేతుల్తో బోల్డన్ని సంకలనాల్లో గొప్ప గొప్ప ప్రపంచ ప్రసిద్ధ కథల్ని భారతీయ పాఠకుల కోసం కూర్చి పెడుతూ, అపారమైన అమాయక ప్రేమ గాధల్నీ, హిస్టారిక్ రొమాంటిక్ నవలలనీ, సాత్ ఖూన్ మాఫ్ లాంటి మనో రంజకమైన కథల్ని, నవరసాలూ దట్టి కూర్చి రాసిన, ఇప్పటికీ రాస్తున్న, ఈ నవలా లోకపు "బాలూ" ఇలాంటి కథ ఎలా రాసాడా అనే కుతూహలం తో నే చదివాను.
కుష్వంత్ సింగ్ గానీ, ఆ కేలిబర్ ఉన్న ఇంకెవరైనా గానీ, స్త్రీ పురుషుల శారీరక (లైంగిక) సంబంధాల గురించి, రాసినపుడు ఎలాంటి స్పార్క్స్ కనిపిస్తాయో, అవి మామూలు సెన్సువాలిటీ ని ఏ ఎత్తులకు తీసికెళ్తాయో చూస్తే ఆశ్చర్యం కలుగుతుంది. అయితే దురదృష్టవశాత్తూ, ఈ కథ లో పాఠకులు ఆశించే సెన్సువాలిటీ, పోర్న్ కన్నా, సున్నితత్వం/ భావుకతా లేకపోవడం, అహంకారం, లొంగుబాటు తత్వమున్న ప్రేమ, స్వార్ధం, కపటత్వం, మనుషుల డైలమా లూ, భయాలూ ముఖ్య పాత్ర వహిస్తాయి.
కొండల్లో దారి తప్పిన ఓ యువకుడు (రచయిత?) ఎవరో పిలిచినట్టు, వెతుక్కుంటూ వెళ్ళి ఓ గుహ ముందు తేలతాడు. అక్కడ ఏకాంతంగా జీవిస్తుండే ఓ నడి వయసు వ్యక్తి తారసిల్లుతాడు. మాటల్లో ఆ ఏకాంత వ్యక్తి తన మానసిక బలంతో తనని ఇక్కడికి రప్పించినట్టు చెప్తాడు. అదంతా నమ్మశక్యంగా అనిపించకపోయినా, ఏ ఏకాంత వ్యక్తి, తనతో మాటాడే ఇంకో మనిషి కోసం అల్లాడుతున్నట్టు అర్ధమై అతని కథ వినేందుకు ఒప్పుకుంటాడు రచయిత (అలా అనుకోవాలి). ఆ ఏకాంత వ్యక్తి చెప్పిన ఆత్మ కథే ఈ Sensualist.
జీవితంలో ఎన్నడూ ప్రేమ లో పడని, ఆ అత్భుతమైన ఫీలింగ్ ని ఎన్నడూ తెలుసుకోలేని ఓ అబ్బాయి లైంగిక ప్రయాణం ఇది. ఇంట్లో పెద్దగా పట్టించుకోని ధనిక తల్లి తండ్రులు, తండ్రి డబ్బు సంపాదన లో బిజీ, ఆ భర్త అదుపుదలలో చిక్కి, బలహీన వ్యక్తిత్వం సంతరించుకున్న తల్లి. వీళ్ళఇంట్లో అబ్బాయి పసితనం లోనే ఇంట చేరిన అనాధ పనిమనిషి ! అభిమానం, ఆదరణా లేని చోట ఈ పిల్లాడిపట్ల అమిత ప్రేమను, అవసరానికన్నా ఎక్కువ లాలన ని అందించే నెపాన, చిన్న వయసులోనే ఆ పనిమనిషి అతన్ని స్వాధీనం చేసుకోవడం, తెలిసీ తెలీని వయసులో ఆమె వల్ల తెలిసిపోయిన లైంగికత్వపు రహస్యాలూ, ఆమె విపరీతమైన కట్లు దాటిన ప్రేమా, ఈ అబ్బాయి వ్యక్తిత్వాన్ని పూర్తిగా మార్చేస్తాయి.
ఎదిగాక, బాగా చదువుకుంటున్న బంధువులమ్మాయితో, ఆ తరవాత వేశ్యలతో - తన యవ్వనాన్ని అత్భుతంగా గడుపుతున్నాననే భ్రమ లో ఉన్న యువకుడు. తనలాంటి చిన్న వయసు వేశ్య తో బహుశా ప్రేమలో పడి ఉండునేమో. గానీ అతను ఆశించినట్టు కాక, ఆమె అతన్ని కేవలం శారీరకంగానే దగ్గరకు రానిస్తుంది. ఆమె దగ్గర మనసూ, ఆత్మ లేవు. ఉన్నా, అవి తనకు దక్కవు. ఆ పిల్ల వేరే ఎవరినో ప్రేమిస్తుంది. 70 ల లోనే, హోమో ల ప్రేమ ని గురించి రాసి, పాఠకుల్లో వారి పట్ల సహానుభూతిని కలిగించగలగడం రస్కిన్ బాండ్ చేసిన మంచి పనుల్లో ఒకటేమో. ఆ పిల్ల ప్రేమను గెలుచుకోలేక శూన్యతని ఎదుర్కున్న ఈ నవ యువకుడి మనసు కూడా పాఠకుడిని కదిలిస్తుంది.
అలా ప్రేమ దక్కక, విరాగై పోయి, ఇల్లు విడిచి వెళ్ళి, విచిత్రమైన పరిస్థితుల్లో తన లైంగికతనీ, అహాన్నీ పీల్చి పిప్పి చేసిన ఓ రాక్షసిణి బారిన పడి ఎలానో బైటపడి - చివరకు ఇల్లు చేరి, తాను పూర్తిగా లైంగికంగా సర్వనాశనమైనట్టు గ్రహించుకుంటాడు.
ప్రేమ, పెళ్ళి, కుటుంబమూ, సంసారిక జీవితం ఇచ్చే భద్రతా, సౌఖ్యమూ, ఇక తన నుదుట్న రాసి లేదనుకుని, చివరికి సమాజానికి దూరంగా కొండల్లోకి పారిపోయి, బైరాగైపోతాడు. మొదట్నించీ ఈ సౌఖ్యాన్వేషణ లో పడి, అమ్మాయిల మనసుల్ని అదుపు చేసే మాయా విద్యల్ని నేర్చుకున్న వాడు, తన సామర్ధ్యాన్ని పెంచుకోవడానికి తనకన్నా ఎన్నో ఏళ్ళు పెద్దదయిన పనావిడ చేసిచ్చే రకరకాల కషాయాల్నీ, మూలికల్నీ సేవించినవాడు... చివరికి తన మీద, వీటన్నిటి మీదా విరక్తి చెందేడంటే, దానికి కారణం ఏమిటి? దేన్నుంచి పారిపోయి ఈ ఏకాంత జీవితం? ఎన్నాళ్ళు మరి ఇలా? ఎప్పటి వరకూ? ఇవన్నీ ఆలోచింపజేసే విషయాలే.
కానీ అతని కథనంతా విన్నాక రచయిత చెప్పిన వాక్యాలు కళ్ళు తెరిపిస్తాయి. చాలా వైవాహిక సంబంధాలూ, మానవ సంబంధాలూ, "అహం" చుట్టూనే తిరుగుతాయి. అన్నిట్లోనూ మనల్ని మనమే కేంద్ర బిందువుగా చూస్తున్నంత వరకూ మనం బాధ పడుతూనే ఉంటాము, ఇతరుల్ని బాధ పెడుతూనే వుంటాము. అహంకారం సర్వనాశని. స్వార్ధం కూడా మన వ్యక్తిత్వాన్ని లోతుల్లోకి తోసేస్తుంది. బుద్ధి వికసించాల్సింది, వేరే స్థాయిల్లో. మనసు వికసించేది, ప్రేమని స్వీకరించినపుడు మాత్రమే కాక, దాన్ని ఇవ్వగలిగినపుడు కూడా.
అలా ఏ భయాల వెనకో దాక్కుని పైకి దర్పం గా ఉంటూ, తమ స్వార్ధాలతో, తమ కించపడిన వ్యక్తిత్వాలతో, మనసుల్ని బంధించేసుకునే మనుషులు జారిపోయిన అధో పాతాళాల నుంచి బయటపడేందుకు ఏదో ఒక మార్గం కావాలి. సడెన్ గా ఓ adventurous పుస్తకం ఫిలసాఫికల్ గా మారడం - అంతకన్నా ముందు మానవ సంబంధాల గురించి ప్రాక్టికల్ గా చెప్పడం చాలా ఆశ్చర్యం కలిగిస్తుంది. ఇప్పుడు చాలా మంది బాధపడుతున్నది ఈ అహంకారం తోనే. ఇదే అన్ని సమస్యలకు మూలం. ఎదుటి వ్యక్తి ని ప్రేమించలేని/స్వీకరించలేని/ మన్నించలేని అహంభావం!! ఇది యాభయ్యేళ్ళ క్రితం రాసిన పాచిన సబ్జెక్ట్ ఉన్న పుస్తకమే అయినా, ఈ విషయం స్పష్టంగా చెప్పడాన చాలా ప్రోగ్రెసివ్ అని అనిపించింది.
సెక్స్ లో, స్త్రీని లైంగికంగా ఆకర్షించే కళలో నైపుణ్యాలు పెంచుకునే విద్యల్లో శిక్షణా, నేర్పూ ఉన్న మగ మనిషి తన అడ్వెంచర్ ల గురించీ, పతనం గురించీ అనైతిక ప్రవర్తనా, ఆలోచనలూ వ్యక్తపరిచినందుకు, ఈ కథలో వర్ణించపడిన (స్ట్రాంగ్/వైల్డ్) మహిళల గురించీ, వారి శరీరాల గురించి రాసినందుకు దీన్నో లేకి పుస్తకం గా తీసి పడేసారు ఎన్నాళ్ళో.
తన ఎన్నో పుస్తకాలని ఎన్నో సారులు పదే పదే ప్రచురించిన రస్కింబాండ్ ఈ పుస్తకం విషయంలో అందుకే వెనకాడినా, పెంగ్విన్ ఇండియా సంస్థ, వాళ్ళ పదవ వార్షికోత్సవ ప్రత్యేక కథా సంకలనం లో ఈ కథ ని చేర్చి రచయితకి, ఈ రచనకీ గౌరవాన్ని ఇచ్చింది. విమర్శకులు ఈ కథ ని ఓ ఆసక్తికరమైన పుస్తకంగా పేర్కొన్నారు. ఇదేమన్నా రచయిత వ్యక్తిగత అనుభవమా అని కూడా కొందరు అనుమానపడ్డారంట. నిజం ఎప్పుడూ ఆసక్తికరంగానే ఉంటుంది. నిజంలాంటి కథ ఇంకా ఆసక్తికరం.
కొన్ని (వావ్) Para లు :
1) I was not the sort of person who could give anything in return for love. As soon as I found someone tender towards me, I withdrew into myself, became remote and cold, so that the love that might have been mine was squandered in an empty void. I was determined to leave them with a feeling of insufficiency. Those who gave themselves to me suffered for it. I became cruel and callous towards them. Was it victory I wanted, or the chance to spurn victory ?
2) She did this as part of her duty ; but it wasn't all commercial enterprise. As familiarity grew between us, we spent some time in talk. What did we have to say to each other? I don't remember much of it but this strange girl ad evolved a philosophy of her own to deal with the situation she found herself in. It was all a question of doing one's duty, she said. Death was a duty, just as much as life was just another way of dying.
3) And yet, there was a tremendous innocence about the way in which this single-minded woman had stripped me of my manhood and pretensions. Hers was overpowering innocence of the mountains - I was helpless before it, just a computer lover overpowered by natural forces. She was not a scheming woman. She sought to appease a basic hunger, and she did so, without a civilized veneer, without the cover of sophisticated talk. We who have grown up in the cities cannot understand the innocence of mountain people, because we cannot understand the innocence of mountains, high places which have retained their power over the minds of men because they still remain aloof from the human presence, barely touched by human greed.
4) You were in love with your ego, you were too concerned about your self esteem. You took the love but spurned the lover. And you had to lose both..
PS: The Cover Design by Gunjan Ahlawat is clever, amazing and I am a big fan. My next book to be read, too is designed by him. (I am drawn to book covers a lot.. my weakness.)
***
