కబుర్లు, కాకర కాయలు..

1. దోభీ ఘాట్ చూసాను ఆదివారం. యాస్మిన్, మున్నా, Arun , Shai ల కధ బావుంది. సీరియస్ కధే ! ఆమీర్ స్థానంలో ఎవరైనా కొత్త నటుడుంటే బావుండేది. కానీ సరే ! ఆమీర్ ఎప్పట్లానే చాలా బాగా నటించాడు. యాస్మిన్ గొంతు మాత్రమే వినిపించి ఆమె కధ ను మొదలు పెట్టడం బావుంది.

స్మితా పటేల్ కొడుకు ప్రతీక్ బబ్బర్ పాత్ర చాలా బావుంది. ముంబై లో అర్బన్ జీవితానుభవాల్ని కళ్ళక్కట్టినట్టు చూపించడం లో కిరణ్ రావ్ చాలా మటుకూ సఫలీకృతురాలైనట్టే, ఇది 'దిల్ చాహ్తా హై' సినిమా లా 'మొదటి సారే 'వావ్' అనిపించే రకం ?!?' కావాలని ప్రయత్నించినట్టుంది.

మొత్తానికి యాస్మిన్ పాత్ర, ఆ నటి నటనా, గొంతు లో స్వచ్చతా, కొత్తదనం, అమాయకత్వం - ఒంటరితనం, అన్నీ చాలా బాగా నచ్చాయి. యాస్మిన్ తీసుకున్న వీడియోల్ని మురిపెంగా చూస్తూండే ఆమీర్ కూడా ముద్దొస్తాడు కొన్ని చోట్ల.

అయితే ఈ సినిమా లో మొట్ట మొదటి సారిగా ఎలుకలు చంపే మునిసిపల్ పని వాళ్ళ ని (ప్రతీక్ అసలు ఏం చేస్తున్నడో మొదట అర్ధం కాలేదు) గురించి తెలుసుకున్నాను. చాలా ఆశ్చర్యం కలిగింది. ఇది ముంబై లో చాలా మందికి తెలీని కొత్త కోణం అనుకుంటాను.

అందుకే ఈ నైట్ రాట్ కిల్లర్స్ గురించి చదవాలనిపిస్తే ఇక్కడ చూడండి.

2. ఈ మధ్య జూజూ రోబో చాలా హల్ చల్ చేస్తున్నడు వోడాఫోన్ ప్రకటనల్లో ! అసలే రోబో - అందులోనూ రజనీ కాంత్ రోబో!! ఎన్ని విచిత్రాలు చేస్తాడో చూశారు కదా శంకర్ "రోబో" లో ! మరి అలాంటి రజనీ నే ఇమిటేట్ చేస్తూ తీస్తున్న జూ జూ వీడియోలు వోడాఫోన్ నిజంగానే సృజనాత్మకత లో ఫాస్టర్, స్మార్టర్, బెటర్ లా అనిపిచుకుంటూంది. మచ్చుకి ఒకటి, రెండు, చూడండి.