Pages

22/04/2009

చాక్లెట్ కత్తులు

మా హీరో ప్రోజెక్ట్ కోసం జెనీవ్ ప్రయాణం కట్టినపుడు ఒక స్నేహితుడు 'అయితే నీకు స్విస్ బాంకు అకౌంటు ఉంటుందిరొయ్ !' అని చెణికేరు. అపుడు గానీ మాకా విష్యం తట్టనే లేదు. అంతవరకూ అక్కడ ఇళ్ళు దొరకకపోవడం గురించీ, మనకు ఫ్రెంచీ, ఇటాలియనూ రాకపోవడం గురించీ చింత పడిన తరవాత, ఈ సంగతి పట్టుకుని, మేము కూడా మా హీరోని ఉబ్బేసి పంపించేశేము ! అద్వానీకి ఇపుడు ఏమీ తోచక, అమెరికన్లు ఇచ్చిన అయిడియా ఒకటి పట్టుకుని స్విస్సు బాంకుల వెంట పడటంతో ఈ విషయం మళ్ళా గుర్తొచ్చింది.

చిన్నప్పుడు నేను రేడియోలో వాతారరణ సూచనలు వినేటపుడు 'భారీ వర్షం ' అనే పదానికీ, పేపరు చదివేటపుడు 'స్విస్ బాంకు ' అనే పదానికీ అర్ధం తెలీక తికమక పడేదాన్ని. భారీ వర్షం అంటే ఇందృడి భార్య శచీ దేవి కుర్పించే వర్షం అని అర్ధం అయింది గానీ - ఈ స్విస్ బాంకు అంటే ఏమిటో తెలిసేది కాదు. ఈ లాజిక్ కి వెనుక వాళ్ళు భార్య వర్షం అనే అంటున్నారేమో గానీ అది నాకు భారీ అని వినిపిస్తోంది లే అని ఖచ్చితంగా నమ్మకం వుండేది.


నేను పోయినేడు జెనీవ్, బెర్న్ ల లో తిరిగినపుడు అక్కడక్కడా యూ బీ ఎస్ బాంకు బిల్డింగ్ ఎదురయేది. అప్పటికి పేరు తెలిసిన ఏకైక & ప్రముఖమైన బాంకు కాబట్టి గుర్తుపట్టి.. మేమిద్దరం - ఆహా ఎంత డబ్బు ఉంటుంది కదా.. మన సినిమా వాళ్ళ, రా.నా. ల, గాంగుస్టర్ల డబ్బల్లా ఇక్కడే కదా ఉండేది - అని అబ్బురపడ్డాం. ఇలాంటి సందర్భం లోనే, నా మెదడు లో చిలిపి Cells జెఫ్ఫెరీ ఆర్చర్ రాసిన Twist in the Tale కధల సంపుటి లోని ఒక కధను గుర్తు చేసేయి.

మొంబాసా అనే ఆఫ్రికన్ సామ్రాజ్యం ఒకటి ఉంటుంది. (పై పై న కధ చెప్తున్నా..) ఇక్కడ ప్రభుత్వం లో అందరూ తీవ్రంగా అవినీతిపరులు. పాపం అధ్యక్షుడు ఎంత ఆ దేశాన్ని అభివృద్ధిపదం లో కి తీస్కెళ్దామని ఎత్తులు వేసినా, ఈ అవినీతిపర అధికార యంత్రాంగం అంతకు పై ఎత్తులు వేసి, కనబడిన రూపాయినల్లా (వాళ్ళ రూపాయి) కబ్జా చేసేసేది. అధ్యక్షుడికి ఈ డబ్బంతా, స్విస్సు బాంకుల్లో మూలుగుతోందని తెలుసు - అచ్చం ఇపుడు అద్వానీ గారికి వచ్చిన అవిడియాలాంటిదే ఆయనకీ వస్తుంది. అంటే ఎవరెవరికి ఎంత సొమ్ముందో కనీసం ఆ బాంకు వాళ్ళనడిగి తెలుసుకుని, ఆయా అధికారులను దండించో, అదిరించో, బెదిరించో ఆ డబ్బుని మొంబాసా కి తెప్పించుకోవాలి. అపుడే అవినీతీ అరికట్టబడుతుంది, రూపాయలతో దేశమూ బాగుపడుతుంది - అని ఆయన ప్లాన్.

అయితే, ఆయనకి అడుగడుగునా శత్రువులే. ఈ పనిని తానై స్వయంగా చేయలేడు. కాబట్టి ఒక నమ్మకమయిన అధికారి కావాలి. అపుడు హీరో ని పట్టుకుంటాడు. ఈ నవ యువకుడు - ఇంగ్లండు లోనీ, అమెరికాలోనీ చదువుకుని, దేశాన్ని పైకి తీసుకురావాలనే తపన తో వచ్చినవాడు. ప్రభుత్వం లో చేరి, తన నిజాయితీ తో, నిష్పాక్షికత తో, ఖచ్చితత్వంతో అందరి దృష్టినీ (చివరికి అధ్యక్షుల దృష్టినీ..) ఆకర్షిస్తాడు.

ఆయన మీద అధ్యక్షుని నమ్మకం పెరుగుతుంది. ఇక రకరకాల ప్రాజెక్టులకూ, పనులకూ అతన్నే పర్యవేక్షకుని గా నియమిస్తాడు. కొన్నాళ్ళకు ఎలా అవుతుందంటే, ఈ యువకుడు చెప్తే కానీ మొంబాసా లో ఆకు కూడా కదలడానికి వీలు లేదు. దేశంలో అవినీతి తగ్గలేదు కానీ బహిరంగత్వం తగ్గింది. విచ్చలవిడి అవినీతి స్థానంలో 'ఉస్ష్ ..గప్ చుప్ అవినీతి ' బయల్దేరింది. అధ్యక్షుడికి అంతా బానే ఉంది గానీ ఈ తెర వెనుక అవినీతి నచ్చలేదు. ఆయన కి తన ప్లాను గుర్తొచ్చి ఈ కుర్రాడితో డిస్కసన్ పెడతాడు. అయ్యవారి ఆదేశాల మీదను కుర్రాడు తన తెలివితేటలన్నీ ఉపయోగించి, రక రకాల స్విస్ బాంకుల్లో అకౌంట్లున్న మొంబాసా వాసుల లిస్టు ఒకటి తయారు చేస్తాడు. ఇంక స్విజ్జర్లాండు వెళ్ళి బాంకు ల లో ఇంకొన్ని వివరాలు సేకరించడమూ, అధికారికంగా అధ్యక్షులవారి విన్నపాన్ని విన్నవించడమూనే మిగిలి వుంది.

ఇలా ఈ బాంకుల్లో డబ్బు దాచుకోవడానికి - ఈ బాంకులు పాటించే నియమావళి కారణం. అవి పీక పోయినా సరే తమ కస్టమర్ల వివరాలను బయట పెట్టము అని ప్రమాణం చేసేస్తాయి. కేవలం ఈ నియమావళి వల్లనే స్విజ్జర్లాండు లో ఆయా బాంకుల్లో ఆయా దేశాలనుంచీ పోగయ్యే ధనం ఉత్పత్తి చేసే లాభం ఆ దేశ జీ.డీ.పీ లో 12% ఉందంట ! అందుకే మరి - ఇదో విన్ - విన్ వ్యాపారం.


సరే మన వాడు అయ్యవారి అనుమతి తో, భార్యా, పిల్లలకు ఒక వారం పాటూ అమెరికా తిరిగొస్తానని చెప్పి, జెనీవా ప్రయాణం కడతాడు. (తన ప్రయాణం రహస్యం మరి !) జెనీవ్ లో దిగగానే హోటలు కెళ్ళి టిప్పు టాపు గా తయారయ్యి ఒక ప్రసిద్ధ బాంకు కు తను తయారు చేసిన లిస్టు పట్టుకుని వెళ్తాడు. మేనేజర్ ని కలుస్తానంటాడు. కారణం చెప్పడు. మేనేజరు కు తను మొంబాసా నుంచీ వచ్చిన రాయబారిననీ, అధ్యక్షుడిచ్చిన ఉత్తరం చూపించి, ఈ లిస్టూ చూపించి, ఎవరి ఖాతా లో ఎంత సొమ్ముందో చెప్పమంటాడు. సహజంగానే మేనేజరు ఒప్పుకోడు. గొడవ (వాదనలు) జరిగాకా, చైర్మెన్ ను కలుస్తారిద్దరూ. చైర్మను, ఈ అతిధి కి బ్రెమ్మాండంగా అతిధి మర్యాదలు చేస్తాడు గానీ ఈ విష్యాలు మాత్రం చెప్పనంటాడు. అది మా బాంకు పోలసీ గురూ - అని నచ్చ చెప్తాడు.

మన వాడు ఊరుకోడు. నేను రాయబారిని. మా అధ్యక్షుడి కి చెప్పి మీ దేశం తో మా దేశం చేసే బిజినెస్సునంతా (!!!!) ఆపు చేయించేస్తానంటాడు. మాకు ఫ్రాన్సు మిత్ర దేశం కాబట్టి ఫ్రాన్సు, స్విజ్జర్లాండుల మధ్య వ్యాపారం కూడా కట్టడి చేస్తానంటాడు. యూ.ఎన్.ఓ లో ఫిర్యాదు చేస్తానంటాడు.. అయినా చైర్మెన్ ఒప్పుకోడు. చివరికి తన కోటు చేబులోంచీ అకస్మాత్తుగా పిస్టలు తీసి చైర్మన్ నూ, మేనేజర్ నూ చంపేస్తానని బెదిరిస్తాడు. వాళ్ళు పాపం వొళ్ళంతా చెమటలు పట్టి, చావు భయంతో వొణికిపోతారు గానీ, ఈ రాయబారి గారి కోరిక తీర్చం అంటారు. ఏ.సే. (వేడి గది అనాలేమో) గది లో వాతావరణం అదుపు తప్పి వుంటుంది. బాంకు చైర్మను మతి పోయి వుంటుంది. మన యువకుడూ వొళ్ళెరగని కోపంలో వుంటాడు.. రెండు క్షణాలు గడుస్తాయి....

అప్పుడు మన వాడు 'ఎట్ ఈస్' లో నిల్చుని, టై వొదులు చేసి, తన తో పాటూ తీస్కొచ్చిన చెత్త సూట్కేసు తెరిచి చైర్మెను ముందు పెడతాడు. 'Well.. ఇంక నేను నిశ్ఛింతగా ఇక్కడ అకౌంటు ఓపెన్ చేస్కోవచ్చన్నమాట' అంటూ చైర్మెన్ ను చూసి అందంగా నవ్వుతాడు. ఇంతకీ ఆ సూట్కేసు (బ్రీఫ్ కేసు) లో కట్టల కొద్దీ కొన్ని కోట్ల విలువ చేసే కరెన్సీ ఉంటుంది.

ఇదీ కధ ! ఇపుడు అద్వానీ అడిగాడనో, జీ 20 లో పెద్ద వాళ్ళు తీర్మానించేరనీ - టెర్రరిస్టు లతో థ్రెట్ అనీ - ఇలా రక రకాల కారణాలకు స్విస్సు బాంకులు లొంగి తమ కస్టమర్ల గుట్టు విప్పాయనుకోండి - ఇలాంటి ట్విస్టే ఏదో ఎదురవ్వొచ్చు. వీ.డీ.ఎస్ లాంటి హాస్యస్ఫోరకమయిన అయిడియాలు, ఎలక్షన్లప్పుడు రా.నా.లు చెప్పే తమ తమ ఆదాయ వ్యయాల, ఆస్తిపాస్తుల వివరాలూ చూసి వాళ్ళ నిజాయితీ + సిగ్గులేని తనాన్ని చూసి నవ్వుకునే మనం, అప్పుడు హిందూజాల పేర్న ఇన్ని వేల కోట్లూ ఇంకా ఫలానా ఇంకోరి పేర్న ఉన్న ఇంకొన్ని కోట్ల కోట్లూ గురించి పేపర్లలో చదివి నవ్వుకుంటామో, నివ్వెరపోతామో చూడాలి. చివరికి బీ.జే.పీ ఆధ్వర్యంలో బోల్డంత కార్పొరేటైసేషను జరిగి ఇండియా వెలిగిపోయింది కాబట్టి భా.జ.పా నేతల పేర్లు కూడా బయటపడొచ్చు. అందుకే మేలో ఫలితాలు విడుదల అయ్యాకా - చాక్లెట్లకూ, కత్తులులకూ ఫేమస్ అయిన స్విజ్జర్లాండు మీద మన బడా నేతలు చాక్లెట్టు కత్తులు దూయటం తగ్గిపోతుంది. కాబట్టి ఇది ఎన్నికల స్టంటు మాత్రమే. అదీ ఇక్కడ Twist in the Tale.

20/04/2009

నేను + నేను = నేను

నేను నాకోసం నాకై తీసుకున్న నిర్ణయం ఒకటుంది. ఇంక నుండీ నన్ను నేను ప్రేమించేసుకోవాలి గాట్టిగా !

చాలా రోజులయింది నేను నిజంగా బ్లాగింగ్ చేసి. నిరుడు ఎంతో ఉత్సాహం తో మొదలు పెట్టేసి, ఏవేవో రాసేసి, నా వెన్ను నేనే తట్టేసుకుని చతికిలబడ్డాను. బ్లాగు రాయడం సరదాగా ఉండేది. చదవడం కూడా ఇష్టమే. కానీ అప్పుడు ఇన్ని బ్లాగులు లేవు. కావల్సినంత సమయం ఉండేది. బ్లాగు వల్ల లోకం పెద్దదయ్యి, నాలుగు ముక్కలు మంచీ చెడూ తెలిసి నా పరిధి విస్తృతం అయింది సుమీ అని ఆనందించే లోపే రక రకాల కారణాల వల్లా, స్వయంగా అంతర్ముఖ ను అయి ఉండడం వల్లా, ఇంకో సగం వీలు చిక్కకా కాస్త ఇక్కడి వాతావరణానికీ, ఆవరణానికీ దూరం అయ్యాను.

మధ్య మధ్య లో కూడలికి వచ్చినా, తెలిసిన వారిని మాత్రమే పలకరించి పోతూ ఉండటం వల్ల, కొత్త వాళ్ళూ, కొత్త గాలీ అలవడలేదు. ఇపుడు కొంచెం టైం దొరికి రోజూ కూడలికి వస్తున్నాను. వివాదాలూ - హేళన లూ ఉంటాయని భయపడి ఇప్పటి దాకా జోలికి పోని కొత్త (నాకు - రిలెటివ్ గా) బ్లాగుల్ని చదివాను. నా బ్లాగులో వ్యాఖ్యలు విదిల్చిన అపరిచితులను వెంటాడి, వాళ్ళ బ్లాగులూ చదివాను.

ఈ అనుభవం బావుంది. ఎన్నో కొత్త సంగతులూ, శైలులూ తెలిసాయి. 'అర్రె ! ఈ బ్లాగు బావుందే' - అనుకుంటూనే ఇప్పటి దాకా కనీసం ఒక డజను బ్లాగుల్ని ఆపాదమస్తకం (అన్ని టపాలూ) చదివేసేను.


ఇన్నాళ్ళూ కుంచుంచుకుపోయిన పరిధి ఇప్పుడు కాస్త వదులయింది. ఆ రచనల్నీ, ఆ ఉత్సాహానీ, కసినీ - హాయినీ - కొత్త కొత్త బ్లాగులు నాలో పూరించిన కొత్త ఉత్సాహాన్ని అందిపుచ్చుకుని, నేనూ కొంచెం హాయిగా బ్లాగుదామని నిర్ణయించుకున్నానుల్. మునుపు 'బ్లాగులు రాయండి మహాశయులారా - అని పెద్దలు ప్రచారం చేస్తుంటే - ఏమో అనుకునేదాన్ని.

బానే ఉంది - బ్లాగులు ఎక్కువయ్యాయి. సమాచారమూ ఎక్కువే ఉంది. మంచో చెడో నిర్ణయించాల్సింది చదువరులే ! ఏదో ఉత్సాహం ఉండనే ఉంది. పాత వాళ్ళూ, కొత్త వాళ్ళూ అదే ఉత్సాహం తో ముందుకు దూసుకెళ్తూనే ఉన్నారు.

నేనూ ఇంక ఏదో ఒకటి మంచిగా రాయాలి. ఎందుకంటే - పిపీలికంలాగా మిగిలిపోకుండా ఉండాలంటే ఏవైనా మంచి విషయాలు తెలుసుకోవాలి. గడ్డిపూలా - అవేవీ - గొబ్బి పూలా - జిల్లేడు పూలా అని - ఎవరయినా ఎగతాళి చేస్తే నవ్వుకునేందుకు సరిపడా ఉత్సాహాన్ని తెచ్చుకోవాలి.

ఇంతకీ - ఈ మధ్య నేను సాధించిన విజయాలు - పాత స్నేహితులకూ, ఎన్నాళ్ళుగానో మాట్లాడకుండా దూరం అయిన బంధువులకూ ఫోను చేసి పాత స్నేహాల్నీ, ప్రేమల్నీ నెమరు వేసుకోవడం..

ఊర్లో ఉన్న బందు మిత్ర పరివారాల్ని ఒక్కర్నీ వొదలకుండా ఇంటికెళ్ళి వాళ్ళకి నాకు అతిధిసత్కారాలు చేసుకుని తరించే భాగ్యాన్నివ్వడం,

ఆఫీసులో నూ, బయటా - ఎవరికి ఎంత మాటంటే అంత మాట సమాధానం ఇవ్వడం (అతి కోపం, వీర నారీ టైపు) (ఇది విజయం కాదు కానీ, నా మంచితనాన్ని (మెతక స్వభావాన్ని) అపార్ధం చేసుకునే వాళ్ళను షాక్ చేసాను) సగం మంది జనం నాకు పిచ్చెక్కిందని తీర్మానించేరు. అయినా ఒప్పుకోలేదు మరి !

- ఇలా - ఇవన్నీ నాకు నేను చేసుకున్న మేళ్ళే ! ఒక్కటీ ఇంకొకరి కోసం చేసినది కాదు. కానీ ఇలా నన్ను నేను ఉద్ధరించుకోవడం సంవత్సరానికొకసారి కాబట్టి ఈ సీజన్ ముగిసే లోగా నా బ్లాగును కూడా కొంచెం ఉద్ధరిద్దామనీ (లేకపోతే ఈ పోటీ ప్రపంచం లో - ఏమో అయిపోయి - ఇంకేమో అయిపోతాయని బెంగపడి... ) నిర్ణయించీసుకున్నాను.

రేపట్నించీ చూడండి - సరికొత్త రకం గడ్డిపూలని (!) (ఏమో రేపు ఇటు తొంగి చూసే వీలుంటుందో లేదో !!! రేపంటే - దీని తరువాత రాయబోయే టపా నుంచీ. ఎందుకంటే - ఈ టపా ఎలాగూ సొంత సోది కాబట్టి) ఇది నా గడ్డిపూలమీద ఈ వేసవిలో కొంచెం నీళ్ళ చిలకరింపు - నన్ను ప్రేమించేసేసుకుంటే సరిపోదు కదా... నా బ్లాగు తో కూడా మళ్ళా ప్రేమలో పడాలి. లేకపోతే ఇంతమంది అందమయిన బ్లాగుల్లో నా బ్లాగు పేలవమయిపోతుంది.

01/04/2009

నగరం మీద ప్రేమగీతం

టాంక్ బండ్ సన్నని నడుంచుట్టూ చెయ్యి చుట్టి
అందమైన నగర ముఖాన్ని దగ్గరగా తీసుకుని
ఆశలతో అలసమైన అబిడ్స్ కళ్ళలోకి చూసి
దీపాల వెలుతురు ప్రతిఫలించే చెక్కిళ్ళపై ముద్దు పెట్టుకో

సిగలో నౌపహాడ్ నాగరం తళుక్కున మెరుస్తుంది
బంజారాహిల్స్ వక్షోజాలుద్రిక్తంగ చలిస్తాయి
అలా అలా నైలాన్ చీరకింద మెత్తని గాగరాలో
సికిందరాబాద్ జఘనోరు సౌందర్యం నిన్ను కవ్విస్తుంది.

వేలవేల బార్లలో కొన్నివేల నిషాగీతాలమధ్య
బాళిగొలిపే జవరాలి నృత్యం పరవశింప చేస్తుంది.
ఓరగా తెరచిన జనానాల తలుపులలోంచి
ఉండి ఉండి నిలవగాలి వస్తుంది
హుసేన్ సాగర్ మీద ఒలికిన వెన్నెల లోంచి
ఒక విరహిణి మధు విషాదగాధ వినిపిస్తుంది.

వాడినపువ్వుల వాసన వేడివేడి పాదాలకు తగులుతుండగా
రోడ్లమీద అజ్ఞాతకామం ప్రతిరోజూ రాత్రి ప్రవహిస్తుంది.
తెలుగువాళ్ళ తెలివిలేనితనం ధోవతి కుచ్చెళ్ళతో పాటు మోటుగా
యం.యల్.ఏ.క్వార్టర్స్ దగ్గర యెబ్బెట్టుగా జీరాడుతుంది.
దర్బారులో సిగ్గుల్నీ, వగల్నీ ఒలకబోసే నెరజాణతనం నుండీ
దాపరికంలేని పారిశ్రామిక నాగరికతా నగ్నత్వంలోకి
ఎదుగుతూన్న నగరసుందరిని ఒదులొదులుగా కౌగలించుకో
మదం, మదం, మృగమద పరిమళం మత్తెక్కిన కన్నుమూతలో
పెట్రోలు వాసన ఫెళ్ళుమని తగిలి ఉలిక్కి పడతావు.

మూసీనది ముతకశృంగారాన్నే, పాపకశ్మలాన్నీ
మౌనంగా, దీనంగా మోసుకుపోతూ వుంటుంది,
ముసలిగద్ద చార్మినార్ మీద గత వైభవాన్ని తలుచుకుని
మూలుగుతూ ''మోసం!'' అని అరుస్తుంది.

అయినా యౌవనం తగ్గలేదు, లావణ్యం తగ్గలేదు
మెహబూబ్ జిందాబాద్ !
ఫ్యూడల్ రహస్యాల్ని నేటికి దాచుకున్న
పుండ్రేక్షు కోదండం హైదరాబాద్ !

-1956

- దేవరకొండ బాలగంగాధర తిలక్
(అమృతం కురిసిన రాత్రి కవితా సంపుటి నుండీ)


{హైదరాబాద్ మీద కవిత అనేసరికీ ఇంటరెస్టింగ్ అనిపించి..}